Sueños

SUEÑOS

Es duro saber que solo hay momentos puntuales en los que estás con personas que te hacen realmente feliz. Supongo que eso es cruel porque me acabo de levantar de los sueños donde estoy siempre con esas personas. Mis sueños suelen ser extraños…desde pequeño he tenido sueños demasiado reales, dentro de ellos siento dolor, puedo olfatear aromas, puedo oír cosas, pero me gusta porque puedo controlar lo que veo y siento. A veces ni diferencio dónde o cómo estoy, si estoy dormido, si estoy despierto…De pequeño tuve problemas con esto, problemas interiores, porque soñaba imágenes de días siguientes, no sabía cuándo vendrían esas imágenes, y me daba miedo pensar que todo era una mentira. Supongo que también me daba miedo saber si esas imágenes eran reales o si los terroríficos personajes que imaginaba también lo eran…pero después de unos años, por fin, he sabido controlar cosas que no todos pueden.

3 respostes a «Sueños»

  1. Otro gran signo que define a los niños y adolescentes y que disminuye en la edad adulta. El juego nocturno de su subconsciente que les hace confundir sueño y realidad.
    Seguramente este adolescente es altamente creativo, lejos de que podamos pensar otras cosas, la manifestación tan real de la fase onírica nos lleva a desarrollar una excelente creatividad.
    Creatividad en alto nivel que tienen los niños y adolescentes y que va disminuyendo con la edad por prejuicios sociales.
    Enhorabuena por el escrito.

  2. Tu texto me ha estremecido, desde siempre me han perturvado y preocupado los sueños, lo que pasaba en ellos, su porqué y mi nula capacidad para controlarlos.

  3. “Que toda la vida es sueño/ y los sueños, sueños son”…
    ¿Qué tal convertir tus sueños en relatos? Es un buen ejercicio literario. Lo harías genial, ¡seguro!

Deixa un comentari

L'adreça electrònica no es publicarà. Els camps necessaris estan marcats amb *